op naar Vietnam!

Weg staan vandaag vroeg op omdat we nog wat dingen willen doen voordat we het vliegtuig pakken steken een pontje de Mekong over. Aan de andere kant van de rivier komen we meteen in een andere wereld terecht. Er zijn alleen maar locals en huisjes zijn door mensen zelf provisorisch in elkaar gezet. We wandelen wat rond opzoek naar de verlaten tempel. De verlaten tempel is een verwaarloosde tempel bovenop een heuvel. Hierdoor hebben we prachtig uitzicht over Luang Prabang vanaf de andere kant van de rivier. We maken onze wandeling af en pakken het pontje weer terug. Op de heenweg zijn we blijkbaar afgezet als westerlingen want nu is de prijs ineens de helft... Gelukkig was het sowieso niet duur maar toch. Daarna gaan we opzoek naar de grootste tempel van Luang Prabang, waar we niemand over gehoord hebben want het ligt een stukje uit het centrum. Maar de wandeling er naartoe is het zeker waard. Het is een van de mooiste tempels die ik gezien heb!
Daarna willen we ergens lunchen maar die plek is niet te vinden, zoals wel vaker gebeurt hier in Azië. Dus we ploffen neer in een Frans cafeetje voor een pain au chocolat. Daarna willen we nog een ijsje halen, het beste ijs van Luang Prabang volgens de lonely planet, maar ook die plek is niet te vinden. Dus dan maar de twintigste fruitshake van deze week. Het is in Laos namelijk nogal heet en ze stoppen er ijsblokjes bij, wat wil je nog meer. We gaan langzaam richting het hostel nadat we dollars gehaald hebben voor ons visum en vertrekken dan naar het vliegveld. De vlucht van Luang Prabang naar Hanoi is super kort, dus het is opstijgen-personeel deelt als een malle drinken uit-landen. 45 minuten later staan we in Hanoi. Het is in Vietnam helaas nog heter dan in Laos en ook veel vochtiger en drukkender. Dus we moeten even wennen. Daarnaast is Laos nogal rustig en zijn er niet super veel toeristen, en ook in dit geval moeten we wennen want Hanoi is echt super groot en super druk. Eenmaal bij ons hostel aangekomen is daar het feest al volop bezig terwijl wij inchecken. Renske is vanmiddag al aangekomen en wil liever morgen dan vandaag haar verjaardag vieren dus we gaan vanavond, na om 00.00 "happy birthday" te hebben gezongen, naar bed.

Maandagochtend gaan we mee op de walkingtour die het hostel aanbiedt. Ze laat ons wat leuke dingen zien maar het is vooral een goede gelegenheid om weer wat mensen te ontmoeten. Vanavond willen we naar de waterpoppenshow en daarvoor gaan we 's middags al kaartjes halen. Ook wil Renske heel graag taart halen, wat makkelijker gezegd is dan gedaan, dus zijn we twee uur opzoek geweest naar een bakker. Maar wel lekker door Hanoi rondgelopen! De waterpoppenshow is echt hilarisch. We kunnen een deel van het verhaal volgen doordat onze tourguide vanochtend de legende van het meer van Hanoi aan ons heeft verteld. Maar meer kunnen we er eigenlijk niet uithalen. Dit maakt alleen helemaal niet uit want het is echt heerlijk om naar te kijken. Ook worden er nogal vreemde instrumenten bespeeld wat ook erg fascinerend is! 's Avonds vieren we Renske's verjaardag, waar dit feesthostel uitermate geschikt voor is.

Vandaag komt iris in Hanoi aan. Maar dat is pas om 17.00 dus eerst gaan we naar de tempel van de literatuur. Dit lijkt op een tempel maar het is een universiteit geweest. De oudste van Hanoi. Het is een mooi complex dat nog steeds gebruikt wordt voor buluitreikingen. En ook vandaag is dat het geval. Ik heb echt medelijden met alle mannen in pak, want het is echt bloedheet vanavond.
We zitten al de hele dag een beetje te dubben of we zelf naar Halong Bay willen of met een touroperator. Uiteindelijk besluiten we er eentje binnen te lopen die ons is aangeraden en vertellen we dat we graag morgen naar Halong Bay willen. We krijgen meteen te horen dat dit niet mogelijk is want er is een tyfoon onderweg die morgen Halong Bay bereikt. Ons besluit is dan ook snel gemaakt: eerst naar Sapa en dan naar Halong Bay. De touroperator heeft een mooie deal voor backpackers, dus we besluiten daar Halong Bay te boeken voor zaterdag. Dan hebben we drie dagen voor Sapa. In ons hostel boeken we een bus voor morgenochtend naar Sapa, dus de komende dagen zijn gepland. Iris komt daarna aan en we kletsen de hele avond bij en gaan 's avonds stappen. Dat ik de volgende dag om 6.30 de bus moet hebben maakt even niet uit.

Opstaan was hels op woensdagochtend. Ik heb vier uur geslapen en ben een beetje brak. Gelukkig heb ik de hele busreis naar Sapa, zo'n 5 uur, geslapen dus kom ik uitgerust daar aan. We gaan meteen langs een agency die trekkings aanbieden. We willen graag met hen omdat zij niet de standaard route lopen die bijna alle tours doen. Ze gaan hun best doen om het op zo'n korte termijn voor ons te regelen want ze moeten eerst hun guides bellen of iemand kan, dus we moeten even twee uur wachten voordat we weten of het gelukt is. In die twee uur wandelen we richting Sin Chai, een dorp op 12 km afstand van Sapa. Na anderhalf uur keren we maar om want we gaan het toch nooit redden om 12 km heen en weer te lopen voor het donker. In het hotel aangekomen checken we meteen onze mail: en het is gelukt om een guide te vinden! Dus vanavond vroeg naar bed want we gaan morgen vroeg op pad!

Het is de afgelopen nacht begonnen met regenen dus dat is wel balen. Vooral omdat de paden dan glibberig worden. We besluiten daarom wandelschoenen te huren voor €3 per dag zodat we meer grip hebben dan op onze sportschoentjes en zodat we onze eigen schoenen niet naar de Filistijnen helpen. Tsjatsja (of chacha) is onze tourguide. Ze kan zelf niet lezen of schrijven dus heeft ook geen idee hoe ze haar naam schrijft. We wandelen eerst, via de markt waar ze inkopen doet voor de lunch, drie uur naar haar schoonzus waar we een overheerlijke lunch geserveerd krijgen. Ze hebben drie puppy's, een kitten en een heel schattig meisje waar we ondertussen mee spelen bij het vuur. We zijn nogal nat geregend dus moeten echt even opwarmen. Het duurt een uur voordat het eten klaar is maar het is echt overheerlijk. Het dochtertje is trouwens 4 jaar oud en moest helpen met koken, ze moest met een gigantisch mes knoflook pellen en snijden. Echt ongelofelijk hoe ze dat op die leeftijd al kan. Na de lunch blijven we nog even hangen vanwege de regen maar moeten we uiteindelijk toch echt verder naar het huis van TsjaTsja en haar familie. Dat is nog zo'n drie uur lopen. De wandeling is prachtig! En nogal slibberig maar dat zorgt voor extra avontuur! Door de regen is er weinig tot geen uitzicht maar goed niets aan te doen. De tyfoon is aan land gekomen en daardoor regent het nou eenmaal veel. Alle kinderen van TsjaTsja zijn thuis en haar oudste dochter van 19 heeft ook haar baby bij zich. Dit is al haar tweede kind, de eerste kreeg ze op 15 jarige leeftijd. Dit is compleet normaal voor deze stam dus zij vonden het maar raar dat wij nog niet eens getrouwd waren. De hele familie blijft lekker hun eigen ding doen terwijl als een soort pottenkijkers rondlopen in hun huis, of beter gezegd: hutje. Alle muren zijn van hout of spaanplaat en er is geen echt vloer. Als avondeten krijgen we praktisch hetzelfde als lunch, maar dan bananen als toetje in plaats van watermeloen. TsjaTsja is de enige die Engels spreekt van de familie dus we moeten al onze vragen aan haar stellen maar ze beantwoordt ze geduldig. De familie ziet er super gelukkig uit terwijl ze echt weinig hebben. Ook krijgen wij nog eens de beste bedden, niet dat ze goed zijn maar toch.

Ook als ontbijt krijgen we weer bijna hetzelfde: rijst, geroerbakte groente met kip, tofu in tomatensaus, maar dit keer met omelet erbij. Ik zou er eerlijk gezegd wel een beetje moe van worden om elke maaltijd hetzelfde te eten, ook al is het eten echt heerlijk. Vandaag gaat onze bus om 16.00 weer terug naar Hanoi, dus we hebben een klein beetje haast. Gelukkig is het iets opgeklaard dus regent het lang niet zo hard meer en hebben we zowaar uitzicht over de vallei. De wandeling van vandaag is nog mooier dan die van gister, lopend door de rijstvelden. De lunch moet vandaag wat sneller dus we eten in een guesthouse om vervolgens naar de taxi te lopen. Die laat echter lang op zich wachten dus we raken lichtelijk in de stress: we moeten namelijk ook de gehuurde schoenen nog terug brengen. De taxi-chauffeur laat een half uur op zich wachten maar we vragen hem om eerst langs de winkel van de schoenen te rijden zodat we die vast hebben ingeleverd. Daarna meteen door naar de agency om te betalen en onze grote backpacks op te halen. We hebben nog een kwartiertje over dus zeggen snel gedag tegen TsjaTsja en rennen naar de bus. We kunnen alleen het hotel niet vinden waar de bus zou komen dus de paniek slaat lichtelijk toe omdat we al te laat zijn. Gelukkig ziet Renske de bus staan en kunnen we nog aan boord. Het is een slaapbus dus ik lig nu lekker languit dit te schrijven. Om 22.00 komen we aan in Hanoi en dan morgen ochtend om 7.15 naar Halong Bay! Y